Het belang van meedoen: Het verhaal van Rob Rouwen

In januari vierde Rob Rouwen een bijzondere mijlpaal: al 45 jaar is hij een vertrouwd gezicht bij Natuurcentrum Arnhem. Wat in 1980 begon als een baan als dierenverzorger, groeide uit tot een levenslange toewijding aan mens, dier en natuur. Ondanks zijn fysieke beperking koos Rob er nooit voor om gas terug te nemen. Integendeel, met onvermoeibare inzet en een groot hart zet hij zich al decennialang in voor Natuurcentrum Arnhem. Zijn verhaal is er een van doorzettingsvermogen, passie en verbondenheid. Zo’n bijzondere kracht zetten we graag even in het zonnetje.

Een leven met dieren

Al van jongs af aan had Rob een bijzondere band met dieren. Op het internaat waar hij opgroeide, waren, hamsters, katten, kippen en konijnen, hij was er altijd tussen te vinden. Tijdens zijn opleiding leek een toekomst in het productiewerk voor de hand te liggen, totdat een begeleider tegen hem zei: “Rob, volgens mij moet jij je eigen weg gaan. Laten we kijken of er een cursus dierenverzorging bestaat.” Zo kwam hij terecht op Stadsboerderij Presikhaaf, onderdeel van Natuurcentrum Arnhem. Daar voelde hij meteen: “Dit is mijn plek.”

Groeien met de boerderij

Rob kreeg in zijn beginjaren goede begeleiding, maar werd ook regelmatig in het diepe gegooid, iets wat hij zag als een kans om te groeien, fouten te maken en beter te worden. Vanaf dag één deed hij zijn werk met plezier. Rob is begonnen als dierenverzorger, en groeide uit tot een gastheer, stagebegeleider en heeft grote bijdrage geleverd aan allerlei projecten en activiteiten.

Vaak wordt gedacht dat dierenverzorging vooral knuffelen is, maar niets is minder waar. “Het draait om schoonmaken, hokken onderhouden en goed letten op de gezondheid van de dieren,” vertelt Rob. “Doordat je zoveel tijd met ze doorbrengt, herken je hun normale gedrag en merk je het meteen als er iets afwijkt.” Voor hem is dierenverzorging in de kern het creëren van de best mogelijke leefomgeving, want als die klopt, voelen dieren zich op hun gemak. En ja, daar hoort ontzettend veel schoonmaken bij!

Mensenmens

Naast zijn zorg voor dieren geniet Rob ook enorm van het contact met bezoekers. Hij vindt het prachtig om kinderen iets te leren en hun verwondering te zien bij de geiten, varkens of konijnen. Met al zijn kennis en enthousiasme is hij eigenlijk een wandelend informatiepunt.

In 45 jaar zag Rob het Natuurcentrum flink veranderen. Wat begon met een kleine club van didactische medewerkers, boerderijmedewerkers, een dierotheek en een tuinbeheerder, is uitgegroeid tot een zelfstandige en professionele organisatie met zo’n 40 medewerkers en rond de 100 vrijwilligers. “Met die groei kwam meer vrijheid en verantwoordelijkheid,” zegt Rob, “maar ook een betere sfeer.” ‘Ik werk in een prachtig bedrijf met heel veel fijne collega’s waar natuur en educatie hoog in het vaandel staan.’

Meedoen, altijd

Zijn werk was niet altijd eenvoudig. Door zijn lichamelijke beperking kon zijn lichaam soms niet volgen wat zijn hoofd wilde. In de beginjaren werkte hij keihard, soms té hard. Gaandeweg leerde hij beter zijn grenzen kennen. Tegenwoordig houdt hij zich bezig met administratieve taken, conciërgewerk en het begeleiden van stagiairs,  maar hij blijft altijd zoeken naar manieren om mee te blijven doen. Dat het Natuurcentrum daarin meedenkt en hem de ruimte geeft, waardeert hij enorm.

Inclusiviteit is voor Rob een belangrijk thema. “Ik ben gelukkig nooit buitengesloten vanwege mijn beperking, ik heb altijd mee kunnen doen.” vertelt hij. “Dat heeft me gevormd tot wie ik vandaag de dag ben.” Daarom vindt hij het ook zo mooi dat er op beide stadsboerderijen een Samenspeeltuin is, een plek waar álle kinderen samen kunnen spelen, met of zonder beperking. “Kinderen met een beperking leren er hun grenzen kennen, en ook te verleggen. Dat is zo belangrijk om verder te komen in hun leven.” “Door mee te spelen heb ik mijzelf en mijn beperking leren kennen. Ik heb geleerd hoe ik met tegenslagen om moet gaan en hoe ik door kan blijven zetten. Daar pluk ik nog steeds de vruchten van.’

Boerderijkids en verbinding

Een project waar Rob bijzonder trots op is, zijn de Boerderijkids. Wat ooit begon met kinderen die spontaan een handje hielpen, groeide uit tot een vaste activiteit. Elke woensdag komen kinderen dieren verzorgen, leren samenwerken en vooral plezier maken. “Het is geweldig om ze te zien groeien, vrienden maken en leren,” zegt Rob.

Meer dan een baan

Terugkijkend betekent zijn werk voor Rob veel meer dan zomaar een baan. Het is zijn passie, zijn levenslust. “Ik voel me hier thuis en gezien,” zegt hij. “Bij dit werk raak je nooit uitgeleerd. Elke dag is anders, en dat houdt je jong. Ik heb van mijn hobby mijn vak kunnen maken.”

Nu zijn pensioen dichterbij komt, is één ding zeker: Rob gaat niet stilzitten. Hij wil vrijwilligerswerk blijven doen, want thuiszitten is niets voor hem. Werken met dieren en mensen geeft hem energie, en dat zal voor altijd zo blijven.