Inclusie, doe maar gewoon! (blog)
Paralympische Spelen: Topsport op het hoogste niveau
Er waren deze week veel highlights. Allereerst de Paralympische Spelen in Parijs. Voor het eerst was er tijdens de Spelen ook een TeamNL Huis. Gek eigenlijk dat dat nooit eerder het geval was, maar hierdoor merk je dat de Paralympische versie van de Olympische Spelen steeds meer aandacht krijgt. En terecht, want het is topsport wat de sporters daar presteren. Ik was zelf aanwezig bij het rolstoelbasketbal, en ik geef het je te doen: de bal onder controle houden, jezelf voortbewegen in een instabiele rolstoel, en scoren in een basket die op dezelfde hoogte hangt als bij de reguliere versie, terwijl je niet kunt springen of dunken. De spelers gebruiken hun rolstoelen vervolgens als extra wapens om de tegenstander te blokkeren, klem te zetten of omver te rijden. En opstaan? Dat doe je dan maar zelf. Geen medelijden! Geloof me, dit is een fantastische sport. Binnen een paar minuten zie je niet meer dat de spelers een beperking hebben, en heeft het spel hetzelfde effect als hockeyers die op schaatsen het ijs op gaan. En dat in een bomvol stadion vol enthousiaste toeschouwers. Geweldig! Terecht zei een van de atleten: paralympisch betekent parallel aan olympisch. En zo is het!
Van sportveld naar werkvloer; denken in mogelijkheden!
Eind vorig jaar vroeg de directeur van NOC*NSF of we dat huis niet wilden gebruiken als een podium voor inclusie. Want tijdens de Spelen laten de sporters zien wat er wél kan; een geweldig voorbeeld voor werkgevers. Waarom zouden dezelfde mensen niet ook op de werkvloer tot topprestaties kunnen komen? Helemaal in deze krappe arbeidsmarkt waarin we iedereen nodig hebben. Er zijn legio voorbeelden van hoe het wél kan. En dus spraken we met het ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid, pitchten we het idee bij werkgeversorganisaties VNO-NCW en MKB Nederland, en deelden we ons verhaal met een groep bedrijven die zich bezighouden met waterstof en de energietransitie (en dus heel veel medewerkers zoeken!). Het doel was om op dat podium van inclusie een document te ondertekenen om nog meer banen te creëren voor werkzoekenden met een beperking. Dat is gelukt, en hoe! Zondag 1 september kwamen bijna 100 vertegenwoordigers van verschillende organisaties naar het TeamNL Huis in Parijs om met elkaar te bespreken wat we moeten doen om meer banen te creëren. Zelf mocht ik in een panel vertellen hoe wij met onze Intratuin in Arnhem een hele normale winkel runnen met hele bijzondere mensen. Aan het einde van de dag, toen veel werkgevers het actiedocument hadden ondertekend, overhandigde werkgeversvoorzitter Jacco Vonhof het document aan de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
De dag na de bijeenkomst plaatsten verschillende bedrijven paginagrote advertenties in landelijke dagbladen waarin ze aangaven op zoek te zijn naar medewerkers die bijvoorbeeld in een rolstoel zitten. Samen met rolstoeltennister en chef de mission Esther Vergeer publiceerden de directeur van NOC*NSF en ikzelf een groot artikel in De Telegraaf om wederom aandacht te vragen voor wat de sporters ons laten zien: dat je moet denken in mogelijkheden in plaats van beperkingen. Op de avond van de ondertekening vierde ik samen met een aantal mensen die hadden meegeholpen een klein feestje in het TeamNL Huis. Op datzelfde moment vonden de eerste huldigingen plaats, waarna iedereen op de dansvloer stond. Of rolde. Terwijl ze de muziek hoorden of zagen door naar de anderen op de dansvloer te kijken. Iedereen door elkaar. Heel normaal. Zoals het hoort!
Scalabor-collega’s tonen doorzettingsvermogen tijdens Airborne Wandeltocht
Aan het einde van de week waren het mijn Scalabor-collega’s die de topsporters waren. Bijna 40 medewerkers liepen namelijk onder leiding van Cantor en Mirjam voor de 6e keer de Airborne Wandeltocht. Echt heel gaaf, want het is al een prestatie om de wandeling te voltooien in dit warme weer wanneer je helemaal fit bent, maar wanneer je lichaam niet helemaal meewerkt, is het een prestatie waar ik mijn pet voor afneem. Doorzettingskracht! Maar ook training, want er zijn aardig wat lunchwandelingen geweest de laatste tijd!
Het podium voor inclusie!
Tussendoor stond mijn collega Wendela nog op het podium bij het Arnhemse ondernemersevent, waar ze mocht vertellen over het geweldige project dat zij samen met jongerenorganisaties heeft gedaan in het kader van het Nationaal Programma Arnhem Oost, waarbij 40 jongeren hebben meegewerkt tijdens de Olympische Spelen vorige maand met het TeamNL Huis scholarship. Terecht was er veel lof voor en daar is al de nodige (landelijke) publiciteit. Later in de week mocht ik uit handen van Wouter Hilvers het eerste boek ontvangen over hun bedrijf, Bakkerij Hilvers. De reden dat ik het boek mocht ontvangen, was omdat ik een bijdrage had mogen leveren. Hilvers is namelijk een geweldig voorbeeld van een bedrijf dat enorm sociaal en maatschappelijk actief is. Ze zetten zich dagelijks in voor een inclusieve arbeidsmarkt en geven iedereen een kans in hun bedrijf. Veel van onze medewerkers werken daar dan ook met veel plezier. Een enorme eer dat ik het eerste exemplaar ontving, waar de eer vooral hen toekomt. Zij hadden dan ook helemaal geen actieverklaring nodig om inclusief te zijn; zij doen het gewoon. Mooi!
