Zo’n week dus… (blog)

Ik had een beetje een’ Bah week’ afgelopen week. Zo’n week dat het allemaal net niet lukt. Een week waar ik net een keer te vaak tegen het systeem aanloop: Uitvoeringsmanagers die bij een ontwikkelbedrijf in een andere regio gaan kijken naar best practices, in plaats van eerst in hun eigen regio op bezoek te gaan. Een RMT dat, ondanks een motie van de Tweede Kamer, er de voorkeur aan geeft om het regionale ontwikkelbedrijf toch niet aan te sluiten. Bestuurders die niets laten horen wanneer we (zeer) positief in het nieuws staan en onwil tonen om te verkennen of de Gelrepas ook voor 09.00 uur gebruikt kan worden in het openbaar vervoer, zodat werkenden met een krappe beurs ook voordeliger naar hun werk kunnen reizen. Zo’n week dus. Nu heeft iedereen wel eens zo’n week en de vraag is dan wat je eraan doet.

Een rondje hardlopen geeft weer energie!
Bij mij werkt het heel goed om dan te gaan hardlopen. Even mezelf afmatten en mijn gedachten ordenen. Na zo’n rondje heb ik het meestal wel weer uit mijn systeem. En het helpt dan helemaal wanneer het zoals afgelopen week een beetje lekker weer is, zeker wanneer je dan door het prachtige Arnhem loopt. Steeds vaker kom ik dan trouwens ook collega’s tegen. Zo liep ik langs Moscowa, waar de verantwoordelijke werkbegeleider van het team dat daar het onderhoud doet, net luid toeterend en zwaaiend langsreed. Vervolgens kwam ik in Sonsbeek Park een collega tegen, die de vuilnisbakken aan het legen was. Na mijn enthousiaste groet knikte hij eerst beleefd totdat hij iets later doorhad dat ik het was en me vervolgens ging aanmoedigen. Tenslotte zag ik dat, in een van de vele bootcamps in het park, een van onze coaches zich in het zweet aan het werken was. Erg leuk om zo verschillende collega’s tegen te komen en mijn humeur was dan ook direct beter.

Gesprekken met inspirerende mensen
Wat ook altijd helpt wanneer ik denk dat het systeem niet te veranderen is, zijn gesprekken met inspirerende mensen. Afgelopen week had ik er een aantal. Zo sprak ik met burgemeester Ton Heerts van Apeldoorn over tal van maatschappelijke onderwerpen, waaronder de regionale economie en de arbeidsmarkt. Opvallend hoe dicht we het, op een aantal onderwerpen, met elkaar eens zijn (niet slecht voor een oud vakbondsvoorzitter!). Een ander inspirerend gesprek was met de kwartiermaker en interim-manager van Arnhem-Oost,  Monaïm Benrida. Hij is met een aantal heel goede dingen bezig op het gebied van onderwijs, werk, wonen, gezondheid en veiligheid in de aandachtswijken van de stad. Binnenkort presenteert hij zijn plannen en ik kijk er echt naar uit om vanuit Scalabor met hem samen te werken en bij te dragen.

Dank aan Kees Krechting!
Iemand die vanuit Scalabor de afgelopen 32 (!) jaar heeft bijgedragen aan een inclusieve arbeidsmarkt, is Kees Krechting. Als accountmanager heeft hij in de loop der jaren een scala aan producten en diensten verkocht, eerst voor Presikhaaf Bedrijven en later Scalabor: Van fotoalbums tot koffers en van schoonmaakdiensten tot groenvoorziening. Dit zorgde voor voldoende werk, dat noodzakelijk is om medewerkers te kunnen ontwikkelen en te betalen. Kees gaat echter met pensioen en afgelopen vrijdag hebben we Kees uitgebreid voor zijn bijdrage bedankt. Daar waar met name jongeren tegenwoordig (gelukkig) banen zoeken waarin ze kunnen bijdragen, heeft Kees dat dus al heel veel jaren gedaan en daar zijn wij hem dankbaar voor!

Een rondje hardlopen door de stad, inspirerende gesprekken met mensen die het verschil maken en afscheid van een betrokken collega, die zijn bijdrage heeft geleverd. Ik kan er weer even tegenaan: Het systeem kan wel worden veranderd!